Arterski Bunar

Kao što je đeram karakteristika Vojvodine, tako je Bavanište prepoznatljivo po arterskim bunarima.

Prvi ovakav bunar izbušen je 26.11.1891 u centru sela ispred zgrade sadašnje Mesne zajednice.

U toku sledeće godine, bunar je dobio konačan izgled, tako što je na nekoliko metara od matične cevi, postavljena piramidalna  česma sa četiri lavaboa u obliku školjki, a na vrhu lampion sa fenjerom. Fenjer bi se u večernjim satima palio kako bi građani ili putnici - prolaznici videli da zahvate vodu.

Snažan izvor omogućio je da se izgradi i mali lokalni vodovod. Pocinkovanim cevima voda je razvedena do školskog dvorišta kao i do dvadesetak privatnih kuća u centru sela.

 Višak vode, oticao je u izgrađen bazen okruglog oblika, koji se nalazio pokraj puta, iz koga su se vatrogasci snabdevali vodom u slučaju požara.

Ovaj bunar bio je dubok 39 metara.

Kasnije su se bušili i drugi bunari, obično na uglu ulica a služili su da se seljani snabdevaju vodom za piće i druge potrebe. Ne retko arterski bunar je bio mesto viđanja, saznavanje novosti, dogovora a i uzdaha...

Stoka se pojila vodom iz kopanih bunara, ozidanih ciglom dubine 3-4 metara (ponekad i dublje, zavisi o kom delu sela je reč) koji su se nalazili u avlijama (dvorištima) prednjeg dela kućnog placa, udaljenog od đubrišta.

Danas u selu  većina kuća ima sopstvene arterske bunare, a uz pomoć hidrofora ili hidropaka i lokalni vodovod.

1946 godine, selo ima 13 aretskih bunara, 1977 godine 260.... sada skoro da nema kuće koja nema arterski bunar.

Kontrola vode se ne sprovodi a kanalizacija je ozbiljan ekološki problem.

Do dana današnjeg, Bavanište NEMA vodovod ni kanalizaciju...

Izvod iz knjige: "Azbuka Bavaništa"

autor: Đura Vladisavljev